হৰিণমাৰাঃ জনজাতিৰ অস্তিত্বৰ ভাবুকি

ভুবন বড়ো,
শিৱসাগৰ

   হৰিণমাৰা, ধুবুৰী ৷ প্ৰায় ৬০ ঘৰ জনজাতিয় মানুহ ৷ মানুহ কেইঘৰ কোনো দলিত নাছিল ৷ নাছিল হিন্দু সনাতন ধৰ্ম পালন কৰা বৰ্ণধাৰী ৷ অছিল কেৱল এটা পৰিচয়, ভুমিপুত্ৰ গাৰো জনজাতি হিচাপে ৷ অসমৰ ধুবুৰী জিলাৰ হৰিণমাৰা কেৱল জনজাতিয় গাৰো পৰিচয় আছিল ৷ তেওঁলোক অসমীয়া নাছিল ৷ নাছিল বাবে আন এটা সম্প্ৰদায়ৰ পৰা নিৰৱে হসিছিল নিৰ্যাতন ৷ অসমীয়া নাছিল বাবে আজি গৃহহীন জনজাতিকেইজনৰ ন্যায় আৰু অধিকাৰৰ বাবে কোনো অসমীয়াই তওঁলোকৰ হৈ প্ৰশ্ন উত্থাপন কৰা নাই ৷ শেষত নিজৰ আপোন গাওঁখনৰ আপোন ঘৰ-বাৰী, পোহনীয়া জীৱ-জন্তু এৰি দিব লগা হ'ল ৷ উৎখাত হ'ল এখন জনজাতি গাওঁ ৷ কাল আৰু এখিনি নিষ্ঠুৰ মানুহৰ হাতোৰাত হেৰাই গ'ল এখিনি ভুমিপুত্ৰ, এখন নদন-বদন জনজাতীয় গাওঁ ৷ হেৰাই গ'ল এটা পৰিচয়…

   গওঁখন আৰু মানুহখিনি হেৰাই যোৱাত আমি তিলমানো ধৰ্মীয় স্হূল নিবিচাৰো ৷ নিবিচাৰো ধৰ্মীয় ৰাজনীতি ৷ কিন্তু এটা কথা অৱশ্যেই আমি এৰি নিদিম, কেতিয়াও মানি নলম হাজাৰৰোধিক কাল এইখন অসমৰ বুকুত বসবাস কৰা যিকোনো এজন ভুমিপুত্ৰই নিজৰ সৰ্বস্ব অধিকাৰ হেৰুৱা কথাটো ৷ আজি এপদ কালি এপদ কৈ অসমৰ প্ৰতিজন ভুমিপুত্ৰৰ নিজৰ মাটিৰ অধিকাৰ, পানীৰ অধিকাৰ, মৌলিক অধিকাৰ কাঢ়ি কাঢ়ি জনজাতিৰ অস্তিত্বই নিশেষ কৰিব বিচৰা হৈছে ইতিমধ্যে ৷ এখিনি জনজাতি মানুহ নিমিষতে ঘৰ-বাৰী-মাটি হেৰুৱাই সৰ্বস্ব হেৰুৱা বিষয়টো আজি অসমীয়াই গৌৰৱবোধ কৰি হেলাৰঙে চাই থকা আমি আজিয়ে প্ৰত্যক্ষ কৰা নাই ৷ তদুপৰি অসমৰ সচেতন তথা সুধী মুছলমানসকলেওঁ অসমৰ ভুমিপুত্ৰ জনগোষ্ঠীসমূহে অস্তিত্ব হেৰুৱা বিষয়টোত মন কান নিদি চকু মুদি হাত সাবতি বহি থাকিলে আমি জনজাতিয়েওঁ কথাবোৰ এক অন্য ধৰণে ভাৱিবলৈ বাধ্য হ'ম… ৷

   অসমৰ প্ৰতিজন জনজাতিলৈ মোৰ অহ্বান যে অসমৰ জনজাতিৰ অস্তিত্ব ৰক্ষাৰ বাবে ওলায় আহক ৷ এই ৰাজ্যৰ চৰকাৰ, অসমীয়া ৰাজনীতিবিদ, প্ৰশাসন কিম্বা অসমীয়া বুদ্ধিজীৱি আদি কোনেওঁ অসমৰ জনজাতীয় সমস্যা, অস্তিত্বৰ প্ৰশ্নৰ বিষয়ত তিলমানো অনুকম্পা নাই(যদিওঁ আছে সেয়া সাময়িক)আৰু নাথাকে ৷ এই কথা সাম্প্ৰতিক অসমৰ বিভিন্ন জনগোষ্ঠীয়ে নিজৰ আত্মপ্ৰতিষ্ঠা, আত্মৰক্ষাৰ হকে ধাৰাবাহিক আন্দোলন চলাই অহাবোৰেই তাৰ স্পষ্ট প্ৰমাণ ৷ এক সন্মিলিত তথা উমৈহতীয়া ভাৱে জনজাতীয় সমস্যাবোৰক সমাধান কৰিবলৈ আৰু অসমৰ প্ৰতিটো জনগোষ্ঠীৰ আত্মপ্ৰতিষ্ঠা, আত্মৰক্ষাৰ কবচ তৈয়াৰ কৰিব লাগিব ৷ এই ক্ষেত্ৰত জনজাতীয় যুৱশক্তি আগধৰি ওলায় আহক…