Bhumiputtra

আমেৰিকা বা ইউৰোপ যোৱাৰ প্ৰয়োজন নাই ৷ দক্ষিণ ভাৰত ভ্ৰমণ কৰা প্ৰতিজন লোকে তামিলনাডু, গোৱা, মহাৰাষ্ট্ৰ, কৰ্ণাটক আৰু কেৰেলাৰ চৰকাৰী বাছসমূহৰ উন্নত মানদণ্ডৰ বিষয়ে অৱগত ৷ যদি আপুনি ভাৰতৰ যিকোনো লোককে দক্ষিণ ভাৰতৰ বাছ সেৱাৰ বিষয়ে সোধে তেন্তে প্ৰত্যেকজনেই তপৰাই ক'ব যে "চলিদ ট্ৰাঞ্চপৰ্ট" ৷ নকলেওঁ হ'য় যে দক্ষিণ ভাৰতৰ ৰাজ্যকেইখনত জনতাৰ যাতায়ত আৰাম আৰু সুচলদায়ক কৰি তুলিবলৈ চৰকাৰী আৰু বেচৰকাৰী প্ৰতিষ্ঠানে জী-জান লগাই দিছে ৷ ৰাজ্যকেইখনৰ যিকোনো ঠাইলৈ বাছৰে ভ্ৰমণ কৰিলে ভ্ৰমণকাৰীৰ পৰা বাছ সেৱাৰ মানদণ্ডৰ ওপৰত কোনো অভিযোগ পোৱা নাযাব ৷ ইয়াৰ অন্তৰালত আছে ৰাজ্য চৰকাৰৰ সু-পৰিকল্পনা পৰিবহন ব্যৱস্হাৰ লগতে শৃংখলিত পৰিচালন ব্যৱস্হা ৷ তেওঁলোকৰ শৃংখলিত পৰিৱহন ব্যৱস্হাই প্ৰতিজন যাত্ৰীৰ সময় আৰু অৰ্থ খৰচত নিয়ন্ত্ৰিত স্হিতি বাহাল ৰখাৰ লগতে পৰিৱেশ প্ৰদুষণ প্ৰতিৰোধ কৰি ৰখাত আত্যাধিক গুৰুত্ব দি আহিছে ৷ তেওঁলোকে বাছসেৱাত লোৱা এনেবোৰ পদক্ষেপে পৰিবহন ব্যৱস্হাত যাতায়ত সেৱাৰ মানদণ্ড যথেষ্ট উন্নত কৰি তুলিছে ৷ অকল ৰাজ্য চৰকাৰৰ তৰফৰ পৰাই কেৱল পৰিবহন খণ্ডৰ যাতায়ত ব্যৱস্হাক শৃংখলিত তথা সু-পৰিকল্পনাৰে পৰিচাল...

    প্ৰকৃতিৰ পৰা আহৰণ কৰা খাদ্যৰ বিকল্প বিজ্ঞানে দিব নোৱাৰে ৷ সেয়ে আমি আমাৰ জীৱনৰ দৈনিন্দন প্ৰয়োজন হোৱা আহাৰসমূহ প্ৰকৃতিৰ ওপৰতে নিৰ্ভৰ বা আহৰণ কৰি আহিব লাগিব ৷ এই নিৰ্ভৰ ধাৰা যুগ যুগলৈ চলি থাকিব ৷ প্ৰকৃতিৰ পৰা উৎপন্ন আহাৰৰ আকাৰ বা সোৱাদ বিজ্ঞানে অৱশ্যেই সলাব পাৰিব কিন্তু বিজ্ঞানে স্বয়ং জীৱ-জন্তুৰ আহাৰ প্ৰস্তুত কৰিব নোৱাৰে ৷ বিজ্ঞানৰ দুৰ্বলা তাতেই ৷ মানুহ জীয়াই থাকিবৰ বাবে প্ৰয়োজন হোৱা আহাৰ প্ৰকৃতিৰ বুকুত অনেক লুকাই আছে ৷ মানুহে ইয়াত কেৱল শ্ৰম প্ৰয়োগ কৰিলেই হ'ল ৷ প্ৰকৃতিয়ে নিজৰ বুকু উজাৰী ফচল দিবলৈ সদা প্ৰস্তুত ৷ কিন্তু যেতিয়ালৈকে প্ৰকৃতিৰ বুকু উদং কৰি মানুহে কৃত্ৰিম আহাৰ অৰ্থাৎ বিজ্ঞানে প্ৰকৃতিৰ অবিহনে প্ৰস্তুত কৰা আহাৰ বিচাৰিব তেতিয়াই মানুহৰ নিজৰ অস্তিত্ব ধ্বংসৰ দুৱাৰখন আপোনা আপুনি খুলি যাব ৷    আহাৰো ৰাজনীতি ৷ আহাৰ অবিহনে আপুনি আপোনাৰ অস্তিত্বৰ কথা ভাৱিব নোৱাৰে ৷ আহাৰক লৈয়ে দেশে দেশে মানুহ ইঠাইৰ পৰা সিঠাইলৈ প্ৰৱজিত হৈ আছে ৷ আহাৰৰ বাবেই দেশ সৃষ্টি হৈছে, দেশ ধ্বংস হৈছে ৷ আহাৰৰ বাবেই মানুহে যুদ্ধত লিপ্ত হৈছে ৷ আহাৰৰ বাবেই মানুহে মানুহক ধ্বংস কৰিছে ৷ আহাৰেই স...

আ ধুনিক বিশ্বৰ বজাৰৰ অৰ্থনীতিয় ৰেহ-ৰূপ আমি ফেচবুকত নাপাও ৷ অৰ্থাৎ অসমৰ সাধাৰণ লোকৰ লগতে বিদ্বত সমাজৰ মাজতো অৰ্থনীতি, ব্যৱসায় সম্পৰ্কীয় নীতি নিয়মৰ ক্ষেত্ৰত থকা পৰ্যাপ্ত জ্ঞান শূন্য ৷ থাকিবই ক'ত ? অৰ্থনীতিত ৰাজনীতিৰ দৰে কূতনীতিৰ খেলা-ধূলা নাই ৷ আছে কায়িক নীতি আৰু নিয়ম ৷ বাণিজ্যত কূতনীতি নচলে ৷ বাণিজ্যৰ কাৰণে সদায়ে গ্ৰাহকৰ ওপৰত কৌশলী দৃষ্টিভংগী প্ৰয়োগ কৰিব লগা হ'য়৷ সমাগ্ৰী মানুহৰ প্ৰয়োজন আৰু চাহিদাৰ ওপৰত নিৰ্ভৰশীল৷ তদুপৰি বহু ক্ষেত্ৰত বস্তু মানুহৰ পছন্দৰ ওপৰটো প্ৰয়োজন ৷ বৃটিছ গ'ল৷ বহু আধুনিক আহিলা থাকি গ'ল ৷ কিন্তু যোৱা এশ বছৰৰ ভিতৰত অসমৰ দৰে চাহিদা আৰু আৰু প্ৰয়োজন থকা বিশাল ক্ষেত্ৰখনত নিজৰ প্ৰয়োজন আৰু চাহিদাক পূৰণ কৰিব পৰা ক্ষমতাৰ আধুনিক কাৰিকৰি উদ্ভাৱনী শক্তিধৰৰ জন্ম নহ'ল৷ কিয় নহ'ল তাৰ বিচাৰ আজিও হোৱা নাই ৷ অনাগত দিনতো হ'য়তো নহ'ব ৷ প্ৰয়োজন আৰু চাহিদা আহৰণ কৰা ক্ষেত্ৰখন হ'ল বজাৰ ৷ ই অৰ্থনীতিৰ স্বৰ্গস্হল ৷ এই স্বৰ্গস্হলত থাকে দেৱতা সকল ৷ এই দেৱতাসকলেই সংসাৰৰ কিছুমান গুৰুত্বপূৰ্ণ দায়িত্ব বহন কৰে ৷ সেই গুৰুত্বপূৰ্ণ দায়িত্ব লোৱাসকলেই হ'ল...

ব্যক্তিগত ভাৱে মই বড়োসকলৰ পৃথক ৰাজ্য "বড়োলেণ্ড" দাবীৰ ঘোৰ অন্ধ সমৰ্থক ৷ পৃথক বড়োলেণ্ড ৰাজ্য সমৰ্থন কৰাৰ বাবে মোৰ ওচৰত যুক্তি আৰু অন্ধত্ব দুয়োটাই মজুত আছে ৷ কথা হ'ল -- পৃথক বড়োৰাজ্য বিচাৰি ধন ভাঙি দিল্লীৰ ভৰিৰ তললৈ  ঢাপলি মেলিব লগা হৈছে কিয় ? দিল্লীত ৰাজ্য বিচাৰিব যাওতে প্ৰতিজন প্ৰতিবাদকাৰীৰ যাতায়ত খৰচৰ বাবদ প্ৰায় ২০০০ হাজাৰ টকা খৰচ হৈছে ৷ এইটো কেৱল আহা-যোৱাৰ খৰচ ৷ বাকী খোৱা-বোৱা খৰচ আছেই ৷ সময়ত ট্ৰেইন নাপালে হোটেলৰ খৰচ আছেই ৷ এনে আন্দোলন এবাৰেই কৰা হৈছে নে?  নাই হোৱা ৷ বৰঞ্চ পৃথক বড়োলেণ্ড আন্দোলনৰ প্ৰতিবাদী ধাৰাটো "দিল্লীমুখী প্ৰৱণতা" কৰা হৈছে যেন অনুমান হ'য় ৷ আন্দোলনৰ প্ৰতিবাদী ধাৰাৰ এনে প্ৰৱণতাই বৃহৎ আন্দোলনটোক জনমুখী হোৱাত সহায় নকৰে ৷ এই দিল্লীমুখী প্ৰৱণতাই বড়োসকলৰ আৰ্থিক শক্তিক ভাঙি দিয়াৰ আশংকা নুই কৰিব নোৱাৰি ৷ এটা কথা মনত ৰখা প্ৰয়োজন যে এই দেশৰ প্ৰতি আমাৰ যিমান আন্তৰিকা আছে তাৰ বিপৰীতে দিল্লীৰ শাসকৰ দৃষ্টি আৰু অন্তৰত তেনে আন্তৰিকতা তিলমানো নাই ৷ কেৱল অসমেই নহ'য় ৷ সমগ্ৰ উত্তৰ-পূৰ্বাঞ্চলৰ প্ৰতি তেওঁলোকৰ এনে দৃষ্টিভংগী থকাটো কোনো আচৰিত কথা ...

   খিলঞ্জীয়া আৰু ভুমিপুত্ৰ শব্দ দুটাৰ অৰ্থ একে নহ'য় ৷ এই শব্দ দুটাৰ ইংৰাজী অৰ্থ একে যদিও প্ৰকৃতাৰ্থত শব্দ দুটাই দুটা নিদিষ্ট সময়ৰ ব্যৱধান ল'য় ৷ সেয়ে অসমৰ ক্ষেত্ৰত এই শব্দ দুটাই কূটনীতি আৰু ৰাজনীতিৰ বেহুত নাগৰিকৰ পৰিচয় আৰু অধিকাৰত এক বৃহৎ প্ৰশ্ন উত্থাপিত কৰিছে ৷ শেষতীয়াকৈ শব্দই দুটাই অসমত ঐতিহাসিক ভাৱে বসবাস কৰা জনজাতিসকলৰ লগতে ৭০ দশকত বাংলাদেশৰ পৰা প্ৰৱজিত ধৰ্মীয় সম্প্ৰয়দায়ক লৈ এটা আউল লগা জটিল তথা অমিমাংসীত সমস্যাৰ সৃষ্টি কৰিছে ৷ এই শব্দ দুটাৰ ভেল্কীবাজীৰে এটা জাতিয়ে মুছলমান আৰু ভুমিপুত্ৰ জনজাতিৰ ওপৰত ৰঘুমলাৰ দৰে শিপাই জনজাতিৰ আত্ম-অধিকাৰ নিচিহ্ন কৰাৰ ধাৰাবাহিকতা বজাই ৰখা আৰু একাংশ দেশীয় মুছলমাৰ নাগৰিকত্বৰ বৈধতাত মুনাফা লুটাৰ চৰিত্ৰ তৈয়াৰ কৰি লৈছে ৷ এইটো নকলেও হ'য় যে তেওঁলোকৰ বাবে মুছলমান মানেই ৰাজনীতিত এক বৃহৎ সংখ্যা আৰু  ভুমিপুত্ৰ জনজাতিৰ বিপৰীতে অসমত নিজৰ স্হায়িত্বৰ খুপনি মজবুট কৰা ৷ প্ৰথমটো ভোট বেংকৰ ৰাজনীতিৰে শাসন লোৱা আৰু দ্বিতীয়টো এই ভুমিৰ আদিম অধিবাসীৰ ঐতিহাসিক আৰু বৰ্তমান সাংবিধানিক ভিত্তিত থকা অধিকাৰসমূহ ধ্বংস কৰা ৷ মুলতঃ অসমত উচ্চ বৰ্ণবাদী জাতিয়ে নিজৰ ...

অসমীয়া জাতীয়তাবাদী প্ৰতিষ্ঠান আৰু অসমীয়া বুদ্ধিজীৱিৰ উৰ্বৰ মগজুৰ আটাইতকৈ নিশকটীয়া ফচল দুটা হ'ল --- "হিন্দু-মুছলিম" ইচ্ছুত নিজৰে সাতামপুৰুষীয়া ঐক্য অসমীয়া সমাজক ধৰ্মীয় ঘৃণাৰে উত্তেজনা বিয়পাই সমাজ আশান্তি কৰা আৰু দ্বিতীয়, জনজাতীয় লোকৰ সাংবিধানিক অধিকাৰ কুক্ষিগত কৰা ৷ এই ঘৃণনীয় ধৰ্মীয় অশান্তি, ধৰ্মীয় ভাবুকি, সাধাৰণ মানুহৰ মনত অনাহক ধৰ্মীয় ক্ষয়ৰ চেতনা জগাই তোলাটো এতিয়া অসমীয়া জাতিয়তাবাদী প্ৰতিষ্ঠানিক শিৱিৰ আৰু অসমীয়া বুদ্ধিজীৱিৰ যেন দৈনিন্দন ৰুটিন ৷ নকৰিলে নহ'য় ৷ তদুপৰি এই প্ৰতিষ্ঠানিক শিৱিৰসমূহৰ এচামে সমাজৰ আগত বাগা সাজ পিন্ধি নিজৰ আত্মস্বাৰ্থ পূৰণৰ লক্ষ্যৰে জনতাক ভুল পথে পৰিচালিত কৰি ভুমিপুত্ৰ জনজাতিসকলৰ সংবিধানিক অধিকাৰৰ বিৰুদ্ধে "জেহাদ" কৰিবলৈ প্ৰৰোচিত কৰিছে ৷ দেখ দেখকৈ এই কথাই প্ৰতিষ্ঠানিক শিৱিৰ দুটাৰ চৰিত্ৰই নিজৰ শোষণকাৰী স্বৰূপ উদঙাই সাধাৰণ অসমীয়া ৰাইজক মুছলমান আৰু জনজাতি ভুমিপুত্ৰৰ বিৰুদ্ধে অধিক আক্ৰোশমূলক কৰি তুলিবলৈ ধৰিছে ৷ প্ৰথমটো সম্পূৰ্ণ এটা ধৰ্মীয় সম্প্ৰয়দাৰ বিৰুদ্ধে মাৰ বান্ধি সজোৰৰে নিজৰ ধৰ্মীয় সাম্ৰাজ্যবাদী নীতিৰে আন ধৰ্মক...